İÇİNDEKİLER

1-      5531 Sayılı meslek yetki yasası neler kazandırmaktadır.

2-      5531 Sayılı “Orman Mühendisliği, Orman Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği Hakkında Kanun”

3-      Kanunun hükümet tarafında TBMM ne gönderdiği ve Tarım Orman Köy İşleri Komisyonunda kabul edilen genel gerekçeleri

4-      Kanunun hükümet tarafında TBMM ne gönderdiği ve Tarım Orman Köy İşleri Komisyonunda kabul edilen madde gerekçeleri

5531 SAYILI MESLEK YETKİ YASASI NELER KAZANDIRMAKTADIR

            Değerli meslektaşlarımız!

            Tüm camiamızın yarım asırlık beklentisi olan 5531 sayılı “Orman Mühendisliği, Orman Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği Hakkında Kanun” TBMM’ in 29.6.2006 tarihinde yaptığı 122 inci birleşiminde kabul edilerek yasalaşmış ve 8.7.2006 tarihli ve 26222 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.

Odamızın öncülüğünde yapılan zorlu bir mücadele sonucunda yasalaştırılan meslek yetki yasamız ülkemiz, mesleğimiz ve meslektaşlarımız için aşağıdaki yenilikleri getirmektedir.

1) Türkiye’de, Yüksek Öğretim Kurulunun 20.Nisan.2006 tarihi yazılarından anlaşıldığına göre, bu tarih itibariyle 64 alanda ve unvanda mühendis yetiştirilmektedir.

Bunlar içinde görev ve yetkileri Kanunla belirlenen bizim ile birlikte dört mühendislik disiplini bulunmaktadır. Bu yasa mesleğimizin görev alanlarına giren konuların sınırlarını belirlerken, diğer taraftan görev konularımızın diğer meslek disiplinlerince aşındırılmasının da önüne geçilmesini sağlayacaktır.

2) Yasanın 2 inci maddesi, gerçek ve tüzel kişilerde çalışan tüm mühendisleri kapsama aldığından; bundan böyle ormancılık, orman ürünleri ve ağaç endüstrisiyle uğraşan gerçek kişiler ile ayrım yapmadan tüm tüzel kişilerde ki meslek mensuplarının yapması gereken konuların, başka disiplinlere mensup mühendislerce yapılmasının önüne geçilmiş olacaktır.

3) Bu yasa Orman Mühendisliği, Orman Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği mesleklerini, Avrupa Birliği sürecinde istenilen düzenlenmiş meslekler statüsüne girmesini sağlayarak serbest dolaşımın alt yapısını oluşturacaktır.

4)Bu yasa, Devletin bugün için yapmakta olduğu ormancılık, orman ürünleri ve ağaç işleri endüstrisi alanındaki tüm iş ve işlemlerin, serbest bürolardan hizmet satın alınması yöntemiyle yaptırılmasının önünü açmıştır.

Böylece, ormancılık hizmeti özel sektörünün oluşmasının önündeki engeller aşılmış ve serbest büroların işler hale gelmesi sağlanacaktır.

5) Bu yasanın hüküm altına aldığı konularda çalışmak isteyen meslek mensuplarının Odaya kayıt olmak zorunluluğu getirilmiş, bu hizmetler ruhsat alınarak açılacak serbest meslek mensupluğu büroları kanalıyla yürütmesi zorunlu hale getirilmiştir.

6) Devlet kadrolarına yeterli sayıda meslek mensubu alınamadığı için, meslektaşlarımızın yetiştirilmelerinde ortaya çıkan eğitim boşluğunun doldurulmasında Oda daha fonksiyonel hale gelecektir.

Bu bağlamda, hizmet içi mesleki geliştirme eğitimlerine daha çok ağırlık verilecek ve eğitim sertifikalarının iş yapılırken kullandırılmasına dikkat edilmesi yönünde çalışmalar yapılması sağlanacaktır. Diğer taraftan yeni mezun mühendislerin, mesleki deneyim kazanmaları amacıyla serbest bürolarda bir yıl çalışarak mesleki deneyim ve standartlarının geliştirilmesi sağlanmış olacaktır.

7) Yasanın hüküm altına aldığı konularda serbest olarak faaliyet gösteren gerçek ve özel hukuk tüzel kişileri, yönetmeliklerde belirlenen esas ve usuller doğrultusunda mühendis istihdam etmek zorunda olacaklardır. Böylece bir taraftan üretim ve hizmette kalite artarken, diğer taraftan da meslektaşlarımıza istihdam olanakları sağlanacaktır.

8) Serbest ormancılık ve orman ürünleri büroları ile serbest yeminli ormancılık ve orman ürünleri bürolarında yapılan mesleki hizmetler kamu hizmeti kapsamına alınmış olup, bu hizmetler yapılırken işlenecek suçların yargılanmasında Türk Ceza Kanununun kamu görevlilerine ilişkin hükümleri uygulanacaktır. Böylece meslek mensupları mesleki hizmetleri yerine getirirlerken daha titiz çalışılacaklar, hizmette kalite ve standardın yükseltilmesi sağlanmış olacaktır.

ORMAN MÜHENDİSLİĞİ, ORMAN ENDÜSTRİ MÜHENDİSLİĞİ VE AĞAÇ İŞLERİ ENDÜSTRİ MÜHENDİSLİĞİ HAKKINDA KANUN

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1- Bu Kanunun amacı; Türkiye'deki orman fakültelerinden ve ağaç işleri endüstri mühendisi yetiştiren en az dört yıllık lisans düzeyinde yüksek öğretim kurumlarından ya da denkliği onaylanmış yurt dışı yüksek öğretim kurumlarından mezun olup, mühendis unvanını haiz olanların, 4 üncü maddede belirtilen faaliyet konularıyla ilgili işlemlerin ilgili mevzuata uygun olarak, sağlıklı ve güvenilir bir şekilde işleyişini ve gerçekleştirilmesini sağlamak, faaliyet sonuçlarını ilgili mevzuat çerçevesinde denetlemek, değerlendirmeye tâbi tutarak gerçek durumu ilgililerin ve resmî mercilerin istifadesine tarafsız bir şekilde sunmak, orman, ormancılık ve ağaç işleri endüstrisi işlerinin meslekî standartlarını gerçekleştirmek üzere ormancılık ve orman ürünleri bürolarının kurulması, faaliyet ve denetimleri ile uzmanlık alanlarına uygun mühendislik meslekî faaliyetlerindeki hak, yetki, sorumluluk ve çalışma esaslarını düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2- Bu Kanun; ormancılık, orman ve ağaç endüstrisiyle uğraşan gerçek ve tüzel kişilere ait yerlerde çalışanlar ile mühendislik mesleğini, hizmet akdi ile herhangi bir iş yerine bağlı olmaksızın, kendi nam ve hesaplarına serbest olarak icra edenleri kapsar.

Tanımlar

MADDE 3- Bu Kanunda geçen;

a) Bakanlık: Çevre ve Orman Bakanlığını,

b) Oda: Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğine bağlı Orman Mühendisleri Odasını,

c) Mühendis: En az dört yıllık lisans eğitimini bitirmiş orman mühendisi, orman yüksek mühendisi, orman endüstri mühendisi ve ağaç işleri endüstri mühendisini,

ç) Meslek mensubu: Mühendis unvanını haiz olup bu Kanun çerçevesinde ormancılık ve orman ürünleri bürosu kurmak üzere 5 inci madde uyarınca yetkilendirilen kişileri,

d) Danışman: Meslekî konularda bilgi ve deneyimini, danışmanlık isteyen gerçek ve tüzel kişilerin yararı için kullanan, danışmanlığını yaptığı kişiler ile hiçbir organik bağ içinde bulunmayan, danışmanlık hizmeti sunduğu kişilerden danışmanlık hizmeti karşılığı dışında hiçbir kazanç sağlamayan hizmet sunucularını,

e) Teknik müşavir: Mesleğe ait konularda, bilim ve tekniğe uygun olarak hizmetin yapılmasına fikren katkıda bulunan hizmet sunucularını,

f) Eksper: Mesleğe ait konularda, mahallinde ya da dosya üzerinde gerekli incelemeyi yaparak kıymet takdiri, fiyat tespiti ve benzeri işler ile ilgili rapor tanzimi hizmetlerini yapan hizmet sunucularını,

g) Ormancılık ve orman ürünleri büroları: Mühendis unvanına sahip olanların, mesleklerini hizmet akdi ile bir iş yerine bağlı olmaksızın kendi nam ve hesaplarına serbestçe icra edebilecekleri, teknik müşavirlik ve danışmanlık yapabilecekleri serbest ormancılık ve orman ürünleri büroları ile serbest yeminli ormancılık ve orman ürünleri bürolarını,

ğ) Sorumlu müdür: Ormancılık ve orman ürünleri bürolarının, teknik ve idarî yönetimini yapan, büro personelinin mevzuata uygun olarak çalıştırılması sorumluluğunu üstlenen, ruhsat almış meslek mensubunu,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Mesleğin konusu

MADDE 4- Mesleğin konuları uzmanlık alanlarına göre aşağıda gösterilmiştir:

a) Orman mühendislerinin faaliyet konuları şunlardır:

1) Devlet ormanlarında, Hazine arazilerinde, kamu kurum ve kuruluşlarına ait arazilerde, gerçek ve tüzel kişilere ait arazilerde ormanları doğal ve yapay olarak kurmak.

2) Mevcut olan ormanlar dahil, ormanların bakımı ve iyileştirilmesi, bozuk ormanların imar ve ıslahını yapmak.

3) Enerji ormanları tesis ve bakımını yapmak.

4) Orman ağaç, ağaççık ve florasına ait tohum üretimi ile aşılama faaliyetlerini yürütmek.

5) Orman ağaç ve ağaççıklarına ait tohum ve ağaç ıslah faaliyetlerini yürütmek.

6) Orman fidanlıkları kurma, yönetme, işletme, orman fidanı ve bitkisi nakli, standardizasyonu ve sertifikalandırılması faaliyetlerini yürütmek.

7) Ağaçlandırma, erozyonla mücadele, sel ve çığ kontrolü, havza amenajmanı, entegre havza ıslahı ve kırsal kalkınma plânlama, projelendirme ve uygulama çalışmaları yapmak.

8) Orman içi, kenarı ve orman üst sınırı meraların sınırlarının belirlenmesi, ıslahı, korunması, plânlanması çalışmalarını yapmak.

9) Orman topraklarının etüdü, analizi, ıslahı ve bonitet belirlemesi, yetişme ortamı analizi, envanteri ve mevcut haritalar üzerinde işaretleme çalışmalarını yapmak.

10) Orman alanlarında av ve yaban hayvanlarının çoğaltılması, envanter çalışmaları ile orman ekosistemleriyle doğrudan ya da dolaylı habitat bağlantısı olan yaban hayvanlarına ilişkin olarak avlak, koruma alanı ve rezerv alanı tefriki, plânlaması, tesisi, yönetimi işlerini yapmak.

11) Orman içi su kaynaklarının geliştirilmesi, etüt, envanter, plânlama ve projelendirme çalışmalarını yapmak.

12) Millî parklar, orman içi dinlenme ve mesire yerleri ile orman içi rekreasyon alanlarının tespit, tefrik, envanter ve düzenlenmesi, rekreasyon yönetimi ve işletmeciliği, uzun devreli gelişme plânı çalışmaları, ağaç röleve plânları yapmak.

13) Peyzaj plânlarına uygun uygulamalar yapmak.

14) Orman kaynakları plânlaması, orman sınırlaması, arazinin yorumlanması ve mülkiyet çalışmaları yapmak, uydu görüntüleri ve hava fotoğraflarını ormancılık amaçları doğrultusunda yorumlamak ve mevcut haritalar üzerine işlemek.

15) Orman yangınları ve zararlılarıyla mücadele, orman yolları ile orman yangın emniyet yolu ve şeritleri plânlamasını, etüdünü, yapımını, bakımını ve kontrolünü yapmak.

16) Orman ekosistemleri, orman gen ve biyosfer rezervleri ile biyotop alanlarının kurulması, orman ağaç, ağaççık ve florasına ait gen koruma alanlarının plânlanması, kurulması ve yönetilmesi işlerini yapmak.

17) Kent ormancılığı çalışmaları, orman çevre düzenlemesi, orman alanlarında çevresel etki değerlendirmesi faaliyetlerini yapmak.

18) Orman ekosistemlerine ait flora ve faunayla ilgili iş ve işlemleri yapmak.

19) Orman ve ormancılıkla ilgili yukarıdaki işlere benzer iş ve hizmetleri yapmak.

b) Orman endüstri mühendislerinin faaliyet konuları şunlardır:

1) Odun hammaddesinin yarma, kesme, soyma, biçme, şekil değiştirme işlemlerini yapmak.

2) Odun hammaddesini yongalayarak veya liflere ayırarak ve yapıştırıcı maddeler kullanarak ya da kullanmadan presleme, buharlama, kurutma ve emprenye etme gibi işlemlerle yapısını değiştirmeden veya fiziksel ve kimyasal yollarla değiştirerek işlemek.

3) Kereste, ağaç kaplama levha, kâğıt, selüloz ve benzeri yarı mamullerini üreten ve bunları kullanan, orman ürünleri fabrikalarında, ahşap olmak kaydıyla mobilya ile sabit ve hareketli mobilyalar, doğramalar, kapı, pencere, yer döşemeleri, ahşap yapılar ve elemanların üretim faaliyetlerini yapmak.

4) Odun dışı orman ürünlerini işleyen tesislerde; kalite kontrol, maliyet hesaplama, stok kontrolü ve tasarım faaliyetleri yapmak.

c) Ağaç işleri endüstri mühendislerinin faaliyet konuları şunlardır:

1) Ağaç işleri endüstrisinde yer alan ahşap ve türevleri ile diğer endüstriyel malzemeler kullanarak ahşap olmak kaydıyla sabit ve hareketli mobilyalar, doğramalar, deniz araçları, sauna, prefabrik ev, parke, karavan, evlerin ahşap bölümlerinin üretim faaliyetlerini yapmak.

2) Emprenye ve kurutma tesisleri ve benzeri ağaç işleri ürünlerinin tasarım ve imalâtı faaliyetlerini yapmak.

Hak, yetki ve sorumluluklar

MADDE 5- Meslek mensupları, 4 üncü maddede belirtilen faaliyet konularıyla sınırlı olmak kaydıyla; araştırma-geliştirme çalışmaları yapmaya, çevresel muhasebe yapmaya, keşif yapmaya, zarar ziyan belirlemeye, maliyet hesaplamaya, fizibilite raporu hazırlamaya, tasarım faaliyetleri yapmaya, plân ve projeler hazırlamaya ve uygulamaya, standardizasyon çalışmaları yapmaya, sertifikalandırmaya, kalite kontrolü yapmaya, stok kontrolü yapmaya, denetim yapmaya, muayene yapmaya, hakemlik yapmaya, eksperlik yapmaya, teknik müşavirlik yapmaya, danışmanlık yapmaya, yeminli danışmanlık ve bilirkişilik yapmaya, raporlar hazırlamaya, ormancılık ve orman ürünleri konularında serbest müşavirlik büroları ile serbest yeminli müşavirlik büroları açmaya, laboratuvarlar açmaya, özel müesseseler ile işletmeler kurmaya, bunları yönetmeye ve bunların sorumlu müdürlüğünü yapmaya, ormancılık karantina ve rehberlik hizmetlerini yürütmeye, her türlü odun ve odun dışı orman ürünleri ile orman endüstrisi dahil her türlü ormancılık çalışmaları için gerekli olan fidan, bitki, alet ve edevatın ihracat ve ithalat işlemleriyle ilgili hizmetleri tek başlarına, ortak faaliyet alanları içinde ise mevzuatta yetkilendirilmiş diğer meslek mensuplarıyla beraber yapmaya ve yürütmeye yetkilidir. Bu fıkrada belirtilen hak ve yetkiler, Odaya kayıtlı meslek mensuplarınca kullanılır.

4 üncü maddede belirtilen alanlarda faaliyet gösteren gerçek kişiler ile özel hukuk tüzel kişilerinin mühendis istihdamında uymak zorunda oldukları esaslar Bakanlığın uygun görüşü alınarak Oda tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.

Meslek mensubu olmanın şartları ve sınav

MADDE 6- Meslek mensubu olmanın şartları şunlardır:

a) Genel şartlar:

1) Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmak.

2) Medenî hakları kullanma ehliyetine sahip bulunmak.

3) Kamu haklarından mahrum bulunmamak.

4) Taksirli suçlar hariç olmak üzere, üç aydan fazla hapis veya Devletin güvenliğine, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine, millî savunmaya, Devlet sırlarına karşı suçlar ve casusluk suçları ile yabancı devletlerle olan ilişkilere karşı suçlardan veya zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflâs, kaçakçılık veya ihaleye fesat karıştırma suçlarından hükümlü bulunmamak.

5) Meslek şeref ve haysiyetine uymayan durumları bulunmamak.

b) Serbest meslek mensubu olacaklarda aranacak özel şartlar:

1) Orman mühendisi, orman endüstri mühendisi ve ağaç işleri endüstri mühendisi yetiştiren lisans ve yüksek lisans düzeyinde eğitim veren yüksek öğretim kurumlarından mezun olup, mühendis veya yüksek mühendis unvanına sahip olmak.

2) Meslekî deneyim kazanmak amacıyla kendi uzmanlık alanlarına uygun serbest meslek mensubu veya serbest yeminli meslek mensubu yanında bir yıl çalışmış olmak.

3) Serbest meslek mensupluğu sınavını kazanmış olmak.

4) Serbest meslek mensupluğu ruhsatını almış olmak.

c) Serbest yeminli meslek mensubu olacaklarda aranacak özel şartlar:

1) En az on yıl serbest meslek mensubu olarak çalışmış olmak.

2) Serbest yeminli meslek mensupluğu sınavını kazanmış olmak.

3) Serbest yeminli meslek mensupluğu ruhsatını almış olmak.

Kamu kurum ve kuruluşlarında orman, ormancılık ve ağaç endüstrisiyle ilgili işlerde mühendis olarak görev yapanların kamuda çalıştıkları görevlerden hangilerinin meslekî deneyim süresinden sayılacağı, hangi görevlerde bulunanlar için serbest meslek mensubu unvanının kazanılmasında sınav şartının aranmayacağı ve hangi görevlerde geçen sürelerin serbest meslek mensupluğunda geçirilmiş sayılacağı Bakanlığın uygun görüşü alınarak Oda tarafından çıkarılacak yönetmelikte gösterilir.

Serbest meslek mensupluğu ve serbest yeminli meslek mensupluğu sınavı Oda tarafından yazılı olarak yapılır. Sınav komisyonu yedi üyeden oluşur. Üyelerin ikisi Bakanlık tarafından, biri Orman Genel Müdürlüğü tarafından, ikisi Yükseköğretim Kurulu tarafından, ikisi de Oda tarafından seçilir.

Sınav komisyonu üyelerinin, orman fakültelerinden veya lisans düzeyinde eğitim veren ağaç işleri endüstri mühendisi unvanıyla mezun eden yüksek öğretim kurumlarından mezun olmaları, meslekleriyle ilgili olarak kamu veya özel sektörde en az onbeş yıl çalışmış veya bu süre kadar öğretim üyeliği yapmış olmaları şarttır. Sınav komisyonlarının çalışma esasları ile serbest meslek mensupluğu sınavlarının yapılma esasları Bakanlığın uygun görüşü alınarak Oda tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. Sınavlarda başarılı olan serbest meslek mensupları ile serbest yeminli meslek mensuplarına Oda tarafından ruhsat belgesi verilir.

Serbest ormancılık ve orman ürünleri büroları

MADDE 7- Odaya kayıtlı ve ruhsatlı meslek mensupları, 4 üncü maddede sayılan ve sınırları yönetmelikle belirlenen faaliyet konularında; eksperlik, danışmanlık, teknik müşavirlik ve benzeri işleri bir iş yerine bağlı olmaksızın kendi nam ve hesaplarına serbestçe yapabilecekleri ormancılık ve orman ürünleri büroları veya faaliyet konularına göre ayrı ayrı olmak üzere serbest ormancılık büroları ile serbest orman ürünleri büroları kurabilirler.

Odaya kayıtlı ve ruhsatlı meslek mensubu kişiler, ormancılık ve orman ürünleri büroları, ortaklık bürosu ya da şirket şeklinde birleşebilirler. Bürolarda yapılan faaliyetler ticarî faaliyet sayılmaz. Şirket şeklinde çalışılması halinde, yapılacak işlerden doğacak cezaî sorumluluk, işi yapan meslek mensubuna aittir.

Ormancılık ve orman ürünleri bürolarının kuruluş ve çalışma esasları Oda tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.

Serbest yeminli ormancılık ve orman ürünleri büroları

MADDE 8- Serbest yeminli ormancılık ve orman ürünleri bürolarınca, kamu kurum ve kuruluşlarına verilen tasdik edilmiş belgeler, kanunları gereğince kamu idaresinin yetkili memurlarınca, tasdikin kapsamı ölçüsünde incelenmiş bir belge olarak kabul edilir. Ancak çeşitli kanunlarla kamu idaresine tanınan teftiş, denetim ve inceleme yetkilerinin kullanılmasına ilişkin hususlar saklıdır.

Serbest yeminli meslek mensupları yaptıkları tasdikin doğruluğundan sorumludurlar.

Serbest yeminli meslek mensupları, yaptıkları tasdikin doğru olmaması halinde, tasdikin kapsamı ile sınırlı olmak üzere, uğratılan her türlü zarar ve ziyan ile hukukî sonuçlarından iş sahipleriyle birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar.

Bu Kanun hükümlerine göre meslek icra edenlerin, diğer kanunlardaki sorumlulukları saklıdır.

Serbest yeminli meslek mensuplarının, 5 inci maddeye göre yapacakları işlerin kapsamı, konusu, çalışma esasları ile sınav, tasdik yetkisi ve esasları, yeminli unvanının kaldırılması ve yetki devrine ilişkin hususlar, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde Bakanlar Kurulunca çıkarılacak tüzükle belirlenir.

Yemin

MADDE 9- Serbest yeminli meslek mensupları, görevlerine fiilen başlamadan önce, o yer sulh hukuk mahkemesinde, "Mesleğimin bir kamu hizmeti olduğunu bilerek, Anayasaya, kanunlara, meslekî kurallara ve meslek ahlakına uyacağıma, mesleğimi tam bir bağımsızlık, tarafsızlık ve dürüstlükle yerine getireceğime, üzerime aldığım işleri dikkat ve özenle yapacağıma namus ve şerefim üzerine yemin ederim." diyerek yemin eder.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Yasaklar ve Cezalar

Yasaklar

MADDE 10- Serbest yeminli meslek mensupları, boşanmış olsa dahi eşi, üstsoy ve altsoyundan birinci dereceden üçüncü dereceye kadar, bu derece dahil kan ve kayın hısımlarının veya bunların ortak oldukları firmaların işlerine bakamazlar. Serbest yeminli meslek mensupları yukarıda sayılan yakınlıktaki serbest meslek mensuplarının baktığı işleri tasdik edemezler.

Bilirkişilik, tasfiye memurluğu, hayrî ve ilmî kuruluşların yönetim kurulu üyeliği görevleri meslekle bağdaşmayan işlerden sayılmaz.

Görevle ilgili suçlar

MADDE 11- Meslek mensupları, görevleri nedeniyle işledikleri suçlardan dolayı, fiillerin niteliğine göre, Türk Ceza Kanununun kamu görevlilerine ilişkin hükümleri uyarınca cezalandırılırlar.

Disiplin cezaları

MADDE 12- Kişisel bürolarda veya ortaklık bürolarında veya şirketlerde, mesleği yapmaları yasaklananları çalıştıranlar, bu kişilerle her ne şekilde olursa olsun meslekleri ile ilgili işbirliği yapanlar, mesleğin vakar ve onuruna aykırı fiil ve hareketlerde bulunanlar, görevlerini yapmayan veya kusurlu olarak yapanlar, yahut da görevinin gerektirdiği güveni sarsıcı hareketlerde bulunanlar hakkında, fiilin niteliğine ve ağırlık derecesine göre aşağıdaki disiplin cezaları, Oda Yönetim Kurulunun ön incelemesine göre Oda Onur Kurulunca verilir.

a) Cezalar şunlardır:

1) Uyarma: Meslek mensubuna mesleğinin icrasında daha dikkatli davranması gerektiğinin yazı ile bildirilmesidir.

2) Kınama: Meslek mensubuna görevinde ve davranışında kusurlu sayıldığının yazı ile bildirilmesidir.

3) Geçici olarak meslekî faaliyetten alıkoyma: Meslekî sıfatı saklı kalmak şartıyla altı aydan az, bir yıldan çok olmamak üzere meslekî faaliyetten alıkoymaktır.

4) Yeminli sıfatını kaldırma: Serbest yeminli meslek mensubunun yeminli sıfatının kaldırılmasıdır.

5) Meslekten çıkarma: Meslek mensubunun ruhsatnamesinin geri alınarak bir daha bu mesleği icra etmesine izin verilmemesidir.

b) Hangi hallerde ne cezalar verileceği aşağıda belirtilmiştir:

1) Meslekî kurallara, mesleğin vakar ve onuruna aykırı fiil ve harekette bulunanlarla görevin gerektirdiği güveni sarsıcı harekette bulunan meslek mensupları hakkında ilk olarak uyarma, devamında kınama cezası uygulanır.

2) Görevini bağımsızlık, tarafsızlık ve dürüstlükle yapmayan veya kusurlu olarak yapan veya bu Kanunda yer alan mesleğin genel prensiplerine aykırı harekette bulunan meslek mensupları için geçici olarak meslekî faaliyetten alıkoyma cezası uygulanır.

3) Tasdik yetkisini gerçeğe aykırı olarak kullandığı Bakanlıkça ilk defa tespit edilen ve rapora bağlanan serbest yeminli meslek mensubu hakkında geçici olarak meslekî faaliyetten alıkoyma, bu husus tekrar edip bunun mahkeme kararıyla kesinleşmesi halinde de yeminli sıfatını kaldırma cezası verilir.

4) İş sahipleriyle birlikte yaptıkları uygulamalarla kasten hukuka aykırı işlemlerle Devleti, kamu kurum ve kuruluşlarını zarara uğratan, ormanların tahribine, sınırlarının daraltılmasına neden olan, bu durumları mahkeme kararı ile kesinleşen meslek mensuplarına meslekten çıkarma cezası verilir.

5) Üç yıllık bir dönem içinde iki veya daha fazla disiplin cezasını gerektiren davranışta bulunan meslek mensubuna, her yeni suçu için bir öncekinden daha ağır ceza uygulanabilir.

6) Beş yıllık dönem içinde iki defa meslekî faaliyetten alıkoyma cezası ile cezalandırılmasından sonra bu cezayı gerektiren fiili yeniden işleyen meslek mensupları hakkında meslekten çıkarma cezası uygulanır.

Onur Kurulu bir derece ağır veya bir derece hafif disiplin cezasının uygulanmasına karar verebilir.Takibat ve hüküm tesisi disiplin soruşturması yapılmasına ve disiplin cezası uygulanmasına engel değildir. Meslek mensubu hakkında savunması alınmadan disiplin cezası verilemez. Onur Kurulunun on günden az olmamak üzere verdiği süre içinde savunma yapmayanlar, savunma hakkından vazgeçmiş sayılırlar. Disiplin cezaları kesinleşme tarihinden itibaren uygulanır.

Uyarma ve kınama cezaları kesindir. Geçici olarak meslekî faaliyetten alıkoyma, yeminli sıfatını kaldırma ve meslekten çıkarma cezalarına otuz gün içinde Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Yüksek Onur Kuruluna itiraz edilebilir. Yüksek Onur Kurulunun kararına karşı Oda Yönetim Kurulu veya ilgili meslek mensubu idarî yargıya başvurabilirler.

Onur Kurulunun çalışma ve disiplin hükümlerinin uygulanma esasları, Oda tarafından hazırlanacak yönetmelikte belirlenir.

Yeminli olmayan serbest meslek mensuplarına, 6235 sayılı Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Kanununa göre disiplin cezası verilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Ücret

MADDE 13- Ücret, meslek mensuplarının hizmetlerine karşılık olan meblağı ifade eder. Ücretin asgari miktarı tarife ile belirlenir. Tarifedeki asgari miktar altında iş kabulü yasak olup, aksine hareket edenlere disiplin cezası uygulanır.

Tarife, Oda tarafından düzenlenir ve uygulanır.

Yönetmelik

MADDE 14- Serbest meslek mensupluğuna müracaat ve meslek icrasına hak kazanma, kazanılmış meslekî haklar, ruhsat, meslek mensupları ile serbest yeminli meslek mensuplarının tutacakları defter ve kayıtlar ile bunların bildirim mecburiyetleri, meslek kütüğü ve sicil numarası verilmesine dair usûl ve esaslar, Oda tarafından hazırlanıp Resmî Gazetede yayımlanacak yönetmelikle belirlenir.

Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde yürürlüğe konulur.

Müktesep haklar

GEÇİCİ MADDE 1- Orman Mühendisi veya Orman Yüksek Mühendisi unvanı ile 31/12/1989 tarihinden önce mezun olanların peyzaj plânlaması ve uygulaması yapmak hak ve yetkileri devam eder.

Yürürlük

MADDE 15- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 16- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

GENEL GEREKÇE

Orman mühendisliği, tüm dünyada çok geniş kapsamlı bir öğretim ve eğitimi zorunlu kılan "Ekosistem yönetme ve işletme sanatı" olarak kabul edilmektedir. Uluslararası Ormancılık Araştırma Kurumları Birliğinin (İUFRO) organizasyonu da bu esaslar üzerine şekillendirilmiştir.

Türkiye ormancılığının idari yapısı ile ormancılık eğitim ve öğretimi, Atatürk'ün talimatları doğrultusunda, dünyada 1930'lu yıllarda ormancılık konularında en ileri konumda bulunan başta Alman bilim adamları olmak üzere Avusturyalı ve Fransız bilim adamlarının öncülüğünde gerçekleştirilmiştir. Nitekim, 1937 yılında yürürlüğe giren 3116 sayılı ilk Orman Kanunumuz, Alman ormancı bilim adamlarının katkılarıyla hazırlanmıştır. O yıllarda ormancılık konularında, nitelikli Türk bilim adamlarının yetiştirilmesi amacıyla, Devletin kısıtlı kaynaklarına rağmen Almanya'ya burslu öğrenciler gönderilmiştir. Türkiye'de lisans düzeyinde eğitim ve öğretim veren orman fakültelerinde, Alman orman fakültelerinde okutulan dersler okutulmuş ve Alman eğitim sisteminin etkisi olmuştur. Fakültelerimizden mezun olan orman mühendislerinin, Türkiye'de gerçekleştirdikleri idari organizasyon ve ormancılık uygulamalarında, Alman ormancılığına paralel düzenlemeler getirilmiştir. Bugün dahi ülkemizdeki teknik ormancılık uygulamalarında büyük çaplı benzerlikler bulunmaktadır.

Diğer taraftan Almanya'da, Devlet ormancılığının yanında, Devletin öncülüğünde ve denetiminde özel ormancılık da en üst düzeyde yürütülmektedir. Her iki sektör uyum içinde çalışabilmektedir. Ülkemizde ise, henüz özel ormancılığın ve özel ağaçlandırmaların önü tam olarak açılamamıştır. Özellikle, mevzuat ve uygulama açısından bazı açılımlara ihtiyaç duyulmaktadır.

Ormancılığını kendimize örnek aldığımız Almanya'da, orman mühendisleri aldıkları eğitim ve öğretime uygun olarak, çeşitli uzmanlık alanlarında çalışmaktadırlar. Fakültelerimizde, aynı sistem içinde yetiştirilen Türk orman mühendislerinin de benzer şekilde çalıştırılmaları en gerçekçi ve dünya ile uyum içinde akılcı bir yaklaşım olacaktır.

Ormancılıkla ilgili olarak; proje, etüt-envanter, alan tefriki, tesis etme, plânlama, uygulama, yönetme, ticaret, sorumlu müdürlük, danışmanlık, teknik müşavirlik, bilirkişilik, hakemlik, denetim, eksperlik, yeminli müşavirlik, standardizasyon, kadastro-mülkiyet, çevresel muhasebe, zarar-ziyan belirleme, sertifikalandırma, değer belirleme, çevresel etki değerlendirme ve benzeri çalışmalar yapmak şeklinde Dünyada, 1992 yılında gerçekleştirilen Rio zirvesiyle başlayan ve devam eden ormanların fonksiyonel değerlerini öne çıkaran bir süreç yaşanmaktadır. Tüm ormanların sınır tanımaksızın dünya mirası olduğu tezinin kabulüyle birlikte dikkatler, ormanların odun üretiminden çok para ile ölçülemeyen fonksiyonel özelliklerinin, sürdürülebilir şekilde plânlanıp uygulanmasına çevrilmiştir. Bu durumda, odun üretiminin de ötesinde olan bu fonksiyonel değerlerin, bilinçli bir şekilde hayata geçirilebilmesi gerekmektedir. Bu eylem ise, ancak orman mühendislerinin görev yetki ve sorumluluklarının yasal düzenlemelerin yapılıp, hayata geçirilmesiyle mümkün olabilecektir.

Türkiye yüzölçümünün % 27'si ormanlık alandır. Orman varlığımızın % 99'dan fazlası Devlet ormanıdır. Özel orman varlığımız ise % 1'in altındadır. Ancak, 6831 sayılı Orman Kanununun 57 nci maddesi uyarınca, özel ağaçlandırmalar yoluyla yurt genelinde orman varlığının artırılması, arazi tahsisi ve kredilendirilme dahil çeşitli teşvik tedbirleriyle desteklenmesine rağmen yeterli düzeye ulaştırılamamıştır. Bu konuda yeterli mesafe alınabilmesi için önemli adımlar atılmış ve atılmaya da devam edilmektedir.

Anayasamızın 169 uncu maddesiyle, mülkiyet ayrımına bakılmadan tüm ormanların gözetiminin Devlete ait olduğu hüküm altına alınmıştır. Dolayısıyla mülkiyet ayrımı yapılmadan, tüm ormanların çevreye, insanlığa yaptığı ve başka bir şekilde yeri doldurulamayacak olan yaşamsal önemi haiz katkıları nedeniyle gözetilmesi işlevini Devlet üstlenmiştir. Böylece, tüm ormanların korunup geliştirilmesi, devamlılığının sağlanması, anayasal güvence altına alınmış ve bu ormanlardaki yapılacak her türlü çalışmanın, Anayasamızın emrettiği düzeyde yapılıp yapılmadığının gözetilmesi görevi de Devletimize verilmiştir.

Ormanların korunması, geliştirilmesi, alanlarının çoğaltılması, işletilmesi ve devamlılığının sağlanması ve benzeri teknik ormancılık faaliyetleri, lisans düzeyinde eğitim almış, sayıları şu anda dokuz olan orman fakültelerinden mezun olan ve Devlet kadrolarında çalışan az sayıdaki orman yüksek mühendisi ile orman mühendisleri vasıtasıyla yürütülmektedir. Ancak, kamunun küçültülmesi ve hizmetlerin özel sektörden alınması kapsamında, hizmetleri yürütecek yeterli sayıda teknik eleman Çevre ve Orman Bakanlığı ile Orman Genel Müdürlüğü kadrolarına alınamamaktadır. Bu nedenle, orman idaresinde yetersiz sayıda teknik elemanla ormancılık teknik hizmetleri yürütülmeye çalışılmaktadır. Halihazırda Devletten başka çalışma olanağı olmayan orman mühendisleri atıl durumdayken, teknik ormancılık hizmetlerinin de istenilen düzeyde sürdürülmesinde güçlüklerle karşılaşılmaktadır.

Mevzuatımızda ormancılık hizmetlerinin üçüncü şahıslardan satın alınabileceğine dair hükümler bulunmaktadır. Şöyle ki; 6831 sayılı Orman Kanununun 6 ncı maddesinde; "Devlet ormanlarına ve Devlet ormanı sayılan yerlere ait her çeşit işler Orman Genel Müdürlüğünce yapılır ve yaptırılır. Devletten başkasına ait olan bütün ormanlar, bu Kanun hükümleri dairesinde Orman Genel Müdürlüğünün murakabesine tabidir." hükmü yer almaktadır. Aynı şekilde 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin (o), (p), (s), (v), (y) bentleri, 11 inci maddesinin (a) bendi, 13 üncü maddesinin (a) ve (c) bentlerinde ormancılık iş ve işlemlerinin, üçüncü şahıslar eliyle yaptırılabileceğine dair düzenlemeler vardır.

Ancak bu hizmetleri yapacak olan meslek mensuplarının, mesleki faaliyetlerine ilişkin kanuni düzenleme bulunmadığı gibi, orman idaresinin de elinde, bu işleri Kamu İhale Kanunu marifetiyle yapacak olan şahıslar ile serbest ormancılık bürolarını denetleyip yönlendirecek mevzuat bulunmamaktadır. Bu durumdan hem orman idaresi, hem de ormancılık konularında lisans eğitimi almış mühendisler olumsuz etkilenmektedir. Halen serbest olarak çalışmakta olan meslek mensuplarının teknik, idari ve hukuki sorumlulukları açık değildir. Ormancılık hizmetlerinin özel sektöre yaptırılması esasları, Çevre ve Orman Bakanlığı ile Orman Genel Müdürlüğünün genelge ve emirleri doğrultusunda yapılmaktadır.

Hazırlanan bu Tasarıyla; Devletin gözetiminde çalışan, hak, yetki ve sorumlulukları açıklığa kavuşturulmuş meslek mensupları ile bunların kuracakları serbest ve yeminli ormancılık büroları, Devletin yanında ormanların devamlılığının sağlanmasında önemli bir fonksiyon üstlenecekler ve ormancılık alanında yetişmiş beyin gücüne de istihdam olanakları sağlanmış olacaktır.

Genel olarak orman endüstri mühendislerinin görev alanları, orman mühendislerinin çalışma alanlarının bittiği yerde başlamakta, ağaç ve ağaç kökenli malzemelerin özellikleri, yonga levha, lif levha, kereste, kontrplak gibi yarı mamullerin üretimi ve özellikleri ile bunlardan üretilen yer döşemesi, doğrama, ahşap yapı elemanı, mobilya gibi son ürünlerin üretilmesi, pazarlanması ve satışı ile sona ermektedir.

Orman endüstri mühendisliği; orman endüstrisine yönelik olan çeşitli bilim dallarının belirli boyutlarda entegre edildiği, temel bilgiler, mühendislik bilgileri, ağaç malzemenin anatomik, kimyasal, teknolojik özelliklerinin analiz edildiği, ağaç malzemeden yukarıda sayılan yarı mamul ve bunlardan kâğıt, mobilya ve benzeri son ürünlerin üretilmesini hedefleyen, bu mesleki alt yapının formasyonuna uygun şekilde yönetim ve işletmecilik bilgileriyle desteklendiği bir uzmanlık dalıdır.

Bu kapsamda orman endüstri mühendisleri, çeşitli orman ürünleri ve mobilya endüstrisi tesislerinde tasarım, plânlama, üretim, kalite kontrolü, AR-GE, alım satım, ithalat, ihracat ve pazarlama görevlerinde başarı ile çalışmaktadırlar.

Yukarıdaki açıklamalar kapsamında, kıt olan orman kaynaklarından elde edilen odun ürünleri ile ihracatımızda önemli bir yer tutan odun dışı ürünlerin (tali ürün), teknik kurallara göre kıymetlendirilmesi ve sanayi tesislerinde yüksek verimlilikte işlenmesinin önemini açıklamaya gerek yoktur. Bu konuda, her kesimin olumlu yönde olmak üzere aynı görüşte birleşebilecekleri muhakkaktır. Tekniğine uygun yürütülmeyen odun hammaddesine dönük işlemeler ile odun dışı ürünlerin (tali ürün) işlenmesindeki ekonomik kayıpların büyük boyutlarda olduğu bir gerçektir. Bu durum, milli ekonomi açısından büyük bir sorundur. Bu sorunların yaşanmaması için, bu sahadaki endüstriyel faaliyetlerin teknik kurallara göre, orman endüstrisi alanında eğitim almış teknik elemanların katkılarıyla yapılmasında ülkemiz açısından büyük yararlar bulunmaktadır. Bu Tasarı, bu alandaki boşluğu da gidermeyi amaçlamıştır.

Aynı şekilde, ülkemize önemli oranda döviz girdisi sağlayan oduna dayalı mobilya sektörümüzün de gelişen dünya ekonomisi içinde hak ettiği yeri alması, bu alandaki yenilikleri takip eden ve uygulamaya aktaran, orman endüstrisi ve ağaç endüstrisi mühendislik mesleği mensuplarının katkılarıyla mümkün olabilecektir. Odun hammaddesine son tüketim şeklinin verilmesindeki ihtiyaç duyulan teknik katkılar da bu Tasarıyla karşılanmış olacaktır.

Bu Kanun Tasarısında, tüm ormanlarda yapılacak her türlü ormancılık hizmetleri ile odun ve odun dışı ürünlerin sanayisine dönük hizmetler bir bütünlük içinde ele alınmıştır. Bu bağlamda, mülkiyet ayrımı yapılmadan tüm ormanların kurulmasından başlayarak, mevcut ormanların geliştirilmesi, işletilmesi, son tüketiciye kadar sunulması faaliyetlerinin; bilimin ışığında ve teknik esaslara uygun olarak, Devletin denetim ve gözetiminde, Devletle beraber kendi nam ve hesaplarına çalışacak lisanslı meslek mensupları, ormancılık ve orman endüstrisi büroları, belirtilen hak ve yetkilere sahip yeterli sayıda lisanslı meslek mensuplarını bünyesinde istihdam eden diğer tüzel kişiler kanalıyla da yapılabilmesinin yolu açılmıştır.

Böylece Avrupa Birliği uyum sürecinde, Devlet ormancılığından millet ormancılığına geçişin bir ölçüde alt yapısı da hazırlanmış olacaktır. Mesleklerin karşılıklı tanınması ve serbest dolaşımın ilk şartı olan orman mühendisliği, orman endüstri mühendisliği ve ağaç işleri endüstri mühendisliği mesleklerine ait meslek yasası çıkarılmış olacaktır. Tüm ormanlarımızın geleceğini doğrudan etkileyen ve devamlılığının sağlanmasındaki teknik hizmet ihtiyacının karşılanmasında özel sektör de sorumluluk yüklenmiş olacaktır. Ormancılık alanındaki Devletin teknik hizmet ihtiyacı, üçüncü şahıslardan daha ekonomik, daha kolay bir şekilde karşılanmış ve yeni istihdam alanları da açılmış olacaktır.

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1.- Madde ile, Türkiye'deki orman fakültelerinden ve ağaç işleri endüstri mühendisi yetiştiren lisans düzeyindeki yüksek öğretim kurumlarından mezun olup aynı mühendis odası çatısı altında yer alan, fakat meslek yasaları bulunmayan orman mühendisleri, orman yüksek mühendisleri, orman endüstri mühendisleri ile ağaç işleri endüstri mühendislerinin mesleki faaliyetleri, çalışma esasları, hak yetki ve sorumluluklarının bir bütünlük içinde yasal statüye kavuşturulması, mesleklerini kendi nam ve hesaplarına serbestçe icra edebilecekleri, ormancılık ve orman ürünleri bürolarının kurulup çalıştırılmasına ilişkin esasların belirlenmesi amaçlanmıştır. Böylece Avrupa Birliği müzakere sürecinde; orman mühendisliği, orman endüstri mühendisliği ve ağaç işleri endüstri mühendisliği meslekleri, Avrupa Birliği müktesebatının üstlenilmesine ilişkin Ulusal Programda öngörülen "Üyelik Yükümlülüklerini Üstlenebilme Yeteneği" ana başlığı altındaki "Kişilerin Serbest Dolaşımı" bölümünde öncelik olarak mesleki niteliklerin karşılıklı tanınması için ön şart olan "Düzenlenmiş Meslekler" statüsüne kavuşturulmuş olacaktır.

Madde 2.- Madde ile Kanunun, ormancılık, orman ve ağaç endüstrisiyle uğraşan gerçek ve tüzel kişilere ait yerlerde çalışan meslek mensupları ile mesleklerini hiçbir yere bağlı olmadan kendi nam ve hesaplarına ormancılık ve orman ürünleri bürolarında serbestçe icra edecek meslek mensuplarına ait düzenlemeleri kapsadığı belirtilmiştir.

Madde 3.- Madde ile, Kanun metninde geçen terimlerin anlam birliğini sağlamak için tanımları yapılmıştır.

Madde 4.- Madde ile, meslek mensuplarının uzmanlık alanlarına göre, yapmaya yetkili oldukları ormancılık faaliyetleri belirlenmiştir.

Yapılan düzenlemeyle, dünya uygulamalarına paralel olarak tüm ormanlardaki teknik ormancılık hizmetlerinin yerine getirilmesi, ormanlardan üretilen odun ve odun dışı ürünlerin yarı mamul ve mamul hale getirilmesinde özel sektörün azami ölçüde katkısı sağlanacaktır. Böylece, ormanların kurulmasından başlayarak en son tüketim safhasına kadar yapılacak işler bir bütünlük içinde yasal düzenlemeye kavuşturulmuş olacaktır.

Madde 5.- Madde ile, ormancılık mesleğinin serbestçe yapılabileceği alanların, serbest ormancılık ve orman ürünleri büroları ile gerçek ve tüzel kişilere ait yerler olduğu ve meslek mensuplarının Odaya kayıt zorunluluğunun bulunduğu belirtilmiştir. Kamu kurumundaki meslek mensubu istihdamına dair herhangi bir düzenleme yapılmamıştır. Gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine ait yerlerde meslek mensubu istihdamına ilişkin zorunlu esasların Bakanlığın uygun görüşü alınarak Odaca hazırlanacak yönetmelikle belirleneceği hüküm altına alınmıştır.

Düzenlemeyle, bugün Devlet tarafından yapılmakta olan birçok ormancılık teknik hizmetlerinin, Devletin denetiminde yeniden oluşturulacak özel sektör tarafından da yapılmasının önü açılmış olacaktır. Böylece kamuyu küçültme ve hizmetlerin satın alınması yoluyla gördürülebilmesinin alt yapısı da hazırlanmış olacaktır.

Madde 6.- Madde ile, meslek mensubu olabilmenin genel ve özel şartları ile sınav komisyonlarının teşkili, sınavların yapılmasına dair temel düzenlemeler getirilmiştir. Kamuda ormancılık, orman ve ağaç işleri endüstrisi alanlarında çalışan meslek mensuplarının, görevlerinden ayrıldıklarında mesleklerini serbestçe sürdürmek istemeleri halinde, kamudaki hangi görevlerde geçen sürelerin mesleki deneyim kazanmakta geçmiş sayılacağı ve hangi görevlerde bulunanlar için serbest meslek mensubu unvanının kazanılmasında sınav şartının aranmayacağı ve hangi görevlerde geçen sürelerin serbest meslek mensupluğunda geçirilmiş sayılacağına ilişkin istisnanın,, sınav komisyonlarının çalışma usul ve esasları, Bakanlığın uygun görüşü alınarak Oda tarafından çıkarılacak yönetmelikte düzenleneceği ilkesi getirilmiştir. Serbest meslek mensupluğu ve yeminli serbest mensupluğunu kazanma, sınav ve ruhsat verilmesi esasları belirlenmiştir.

Madde 7.- Madde ile, meslek mensuplarının, 4 üncü maddede sayılan ve sınırları yönetmelikle belirlenen faaliyet konularında herhangi bir iş yerine bağlı olmaksızın kendi nam ve hesaplarına mesleklerini serbestçe yapabilecekleri serbest ormancılık ve orman ürünleri büroları ile faaliyet konularına göre ayrı ayrı olmak üzere serbest ormancılık büroları ve serbest orman ürünleri büroları kurabilmelerine dair düzenlemeler getirilmiştir. Serbest ormancılık ve orman ürünleri bürolarında yapılacak çalışmaların ticari faaliyet sayılmayacağı, büroların gerektiğinde şirket halinde çalışabileceklerine yer verilmiştir. Bu büroların kuruluş ve çalışma esaslarının Odaca hazırlanacak yönetmelikle belirleneceği belirtilmiştir.

Madde 8.- Madde ile, Kanunun 4 üncü maddesinde sayılan işlerden kapsamı, konusu, çalışma esasları, sınav, tasdik yetkisi ve esasları; Bakanlar Kurulunca çıkarılacak tüzükle belirlenecek ve 5 inci maddedeki mesleki hizmetler ile danışmanlık, teknik müşavirlik, eksperlik ve benzeri hizmetleri, herhangi bir iş yerine bağlı olmaksızın serbestçe yapabilecek meslek mensuplarının yeminli bürolar kurabilecekleri esası getirilmiştir. Bu bürolar, ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının denetimine açık olacaktır. Serbest yeminli meslek mensupları, yaptıkları tasdikten dolayı ortaya çıkabilecek hukuki ve cezai sonuçlardan, iş sahipleriyle birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu olacaklardır. Mesleklerini serbestçe icra edeceklerin diğer kanunlardaki sorumlulukları da saklı tutulmuştur.

Bu düzenlemeyle, kapsamı ve şumulü tüzükle belirlenecek olan önemli ormancılık hizmetlerinin denetim, onay ve yürürlüğe konulması işleri, sınav, tasdik yetkisi ve esasları yeminli unvanının kaldırılması ve yetki devrine ilişkin hususlar serbest yeminli ormancılık ve orman ürünleri büroları tarafından da yapılarak bürokrasinin azaltılıp, hizmetlerin daha süratli yapılması sağlanmış olacaktır.

Madde 9.- Madde ile, serbest yeminli meslek mensuplarının göreve başlamadan önce, sulh hukuk mahkemelerinde yemin etmeleri öngörülmüştür.

Madde 10.- Madde ile serbest yeminli meslek mensuplarının bu unvan ve tasdik yetkisiyle, eşleri, üst soy ve alt soydan birinci dereceden üçüncü dereceye kadar bu derece dahil kan ve kayın hısımlarının veya bunların ortak oldukları firmaların işlerine bakamayacakları ve tasdik edemeyecekleri hüküm altına alınmıştır.

Madde 11.- Madde ile, meslek mensuplarının görevleri sırasında ve görevleri nedeniyle işledikleri suçlardan dolayı, Türk Ceza Kanununun kamu görevlilerine ilişkin hükümleri ile cezalandırılacakları belirtilmiştir.

Madde 12.- Madde ile, mesleklerinin vakar ve onurunu rencide eden, görevlerini yapmayan, kusurlu olarak yapan veya güven sarsıcı davranışlarda bulunan meslek mensuplarına; emsal mesleki kuruluşlarda uygulanan disiplin hükümleri de dikkate alınarak, verilecek disiplin cezaları belirlenmiş, onur kurulunun, işleyişi, disiplin kovuşturma usul ve yetkisi, itiraz usul ve esasları ile disiplinle ilgili diğer esasların, Oda tarafından çıkarılacak yönetmelik hükümlerine göre uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.

Madde 13.- Madde ile, meslek mensuplarının yapacakları hizmetlere karşılık alacakları ücretlerin tarifeye uygun olmasının gerektiği, tarifelerin Oda tarafından belirtilen esaslar çerçevesinde tespit edilerek uygulamaya konulacağı ve tarifeden aşağıya iş kabulünün yasak olup disiplin cezası ile cezalandırılacağı hüküm altına alınmıştır.

Madde 14.- Maddenin birinci fıkrası ile, meslek mensupluğuna müracaat, meslek icrasına hak kazanma, kazanılmış mesleki haklar, ruhsat, serbest meslek mensuplarının, serbest yeminli meslek mensuplarının tutacakları defter ve kayıtlar, bildirim mecburiyetleri, meslek kütüğü, sicil numarası usul ve esaslarının, serbest meslek kuruluşlarının üst örgütü olan Oda tarafından hazırlanıp Resmi Gazetede yayımlanacak yönetmelikle belirleneceği ifade edilmiştir.

Maddenin ikinci fıkrasında ise Kanunda öngörülen yönetmeliklerin Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe konulacağı belirtilmiştir.

Geçici madde 1.- Tasarıya kazanılmış hakların korunması ilkesi gereğince "Müktesep haklar" başlıklı, "Orman Mühendisi veya Orman Yüksek Mühendisi unvanı ile 31.12.1989 tarihinden önce mezun olanların peyzaj plânlaması ve uygulaması yapmak hak ve yetkileri devam eder" şeklinde geçici 1 inci madde eklenmiştir.

Madde 15.- Yürürlük maddesidir.

Madde 16.- Yürütme maddesidir.